بدعت گذاشتن قرآن بر سر در هنگام دعا
سوال آیا گذاشتن قرآن روی سر در هنگام دعا جایز است؟ آیا گذاشتن قرآن روی سر در هنگام دعا جایز است؟ الحمدلله. رافضیان هر روز شگفتی جدیدی میآفرینند، و به تازگی بدعتی جدید اختراع کردهاند و آن گذاشتن قرآن بر روی سر در هنگام دعا در شب قدر است و نام آن را دعای رفع…
سوال
آیا گذاشتن قرآن روی سر در هنگام دعا جایز است؟
الحمدلله.
رافضیان هر روز شگفتی جدیدی میآفرینند، و به تازگی بدعتی جدید اختراع کردهاند و آن گذاشتن قرآن بر روی سر در هنگام دعا در شب قدر است و نام آن را دعای رفع قرآن گذاشتهاند. آنها در این دعا به خداوند و سپس به ائمه قسم یاد میکنند و حاجات خود را میخواهند!
شاید سند شیعه برای این کار روایتی باشد که ذهبی در سیر أعلام النبلاء (۳/ ۱۴۴) از شعبه نقل کرده که از محمد بن عبیدالله ثقفی به نقل از ابوصالح روایت کرده است: علی را دیدم که قرآن را بر سر گذاشته بود تا آنکه صدای برگهای آن را شنیدم، پس چنین گفت: خداوندا من آنچه را در این [قرآن] بود از آنان خواستم، پس از من باز داشتند، خداوندا من از آنان خسته شدهام و آنان نیز از من خسته شدهاند، بر آنان خشم گرفتهام و از من کینه به دل دارند، و مرا بر اخلاقی جز اخلاق خودم وا داشتند، پس به جایم کسی بدتر برایشان جایگزین کن، و به جای آنان کسانی بهتر برایم جایگزین نما، و دلهایشان را چنان ذوب نما که نمک در آب ذوب میشود.
پیش از پاسخ به این روایت باید به چند نکته اشاره کنیم:
اولا:
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ همیشه دعا میکردند و روش دعایشان معروف و مشخص است و در هیچ حدیث صحیح یا ضعیفی نیامده که ایشان ـ صلی الله علیه وسلم ـ قرآن یا برگهای قرآن را بر روی سرشان بگیرند و چنین دعا کنند.
همینطور از هیچیک از صحابه ـ رضی الله عنهم ـ چنین کاری نقل نشده که حسن و حسین و علی و فاطمه و دیگر اهل بیت ـ رضی الله عنهم ـ نیز از جملهی آنان هستند و با وجود کثرت دعایشان که جز خداوند کسی نمیداند، این کار از آنها نقل نشده است.
ثانیا:
دعا از گرامیترین و بزرگترین عبادات است، و اصل در عبادات این است که توقیفی است (یعنی باید در روش عبادات در همان حدی که نص آمده ایستاد) و تعدی و تجاوز در دعا یا ساختن روش و شیوهی جدید در آن جایز نیست. چنین شیوهی دعایی نیز نه در قرآن و نه در سنت ثابت نشده است.
علما دربارهی آداب دعا کتابهای بسیار نوشتهاند اما با این وجود چنین آدابی را ذکر نکردهاند زیرا هیچ اصل و اساسی ندارد.
اما دربارهی کار علی ـ رضی الله عنه ـ اگر فرض کنیم این روایت ثابت باشد باز دلیل بر مشروعیت این کار به صورت همیشگی نیست و نباید آن را سنت قرار داد. این روایت سخن از حالت تنگنایی دارد که علی ـ رضی الله عنه ـ به آن رسیده و شکایتش را به نزد الله متعال میبرد و در این حال مصحفی را برداشته و با خطاب قرار دادن آنان و بیان کارهای زشتشان میفرماید: خداوندا من از آنان چیزی را که در این بود خواستم و در روایت دیگر خداوندا آنان نگذاشتند که با آنچه در این [کتاب] است در امت بپا خیزم. پس سخن ایشان دربارهی قرآن و مخالفت شیعهی کوفه با این کتاب بود. ایشان ـ رضی الله عنه ـ گمان داشت که بلند کردن مصحف در برابر آنان تاثیر بیشتری خواهد داشت، همانطور که مثلا شخص قرآن را در برابر مخالفش میگیرد و میگوید: این در روز قیامت میان ما داوری خواهد کرد.
بنابراین نمیتوان از این حادثه مشروعیت انجام دائمی و سنت قرار دادن این کار را در همهی دعاها برداشت کرد، و اگر اینگونه بود چرا علی ـ رضی الله عنه ـ این کار را ادامه نداد یا دوباره انجامش نداده است؟
آنچه بر شدت این بدعت میافزاید، تعیین یک شب مخصوص در سال برای این دعا است، اما آیا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ یا کسی از اصحاب چنین کاری انجام داده است؟
بر این اساس، گذاشتن قرآن بر روی سر در هنگام دعا بدعت است، و آداب دعا در کتاب و سنت معروف و مشخص است و مسلمان باید به این آداب شرعی پایبند باشد و بداند که بهترین راه و روش، روش محمد ـ صلی الله علیه وسلم ـ است.
والله اعلم