عیسی با گفتن “من هستم” چه منظوری داشت؟

عیسی در پاسخ به پرسش فریسیان که پرسیدند «فکر می‌کنی که هستی؟» چنین پاسخ داد: «”پدر شما ابراهیم شادی می‌کرد که روز مرا ببیند؛ و آن را دید و شادمان شد.” یهودیان به او گفتند: “هنوز پنجاه سال نداری و ابراهیم را دیده‌ای؟” عیسی به ایشان گفت: “آمین، آمین، به شما می‌گویم، پیش از آنکه ابراهیم باشد، من هستم!” پس سنگ برداشتند تا سنگسارش کنند، امّا عیسی خود را پنهان کرد و از محوطۀ معبد بیرون رفت.» واکنش خشن یهودیان، نسبت به گفتن جمله “من هستمِ” عیسی، نشان‌دهنده این است که آنها به‌وضوح فهمیدند او چه چیزی را اعلام می‌کند. او خود را با “من هستم” برابر می‌دانست، عنوانی که خدا در خروج ۱۴:۳ برای خود بکار می‌برد.

اگر عیسی فقط می‌خواست بگوید که قبل از زمان ابراهیم وجود داشته، باید می‌گفت پیش از زمان ابراهیم، من وجود داشتم. واژه‌ای که در زبان یونانی در مورد ابراهیم “بود” ترجمه شده و در مورد عیسی “هستم”، کاملاً از هم متفاوت هستند. واژه‌هایی که توسط روح‌القدس انتخاب شده، به‌وضوح مشخص می‌کنند که ابراهیم “بوجود آمد” اما عیسی از ازل وجود داشته است (یوحنا ۱:۱). هیچ شکی نیست که یهودیان، منظور او را درک کردند، زیرا سنگ برداشتند تا او را سنگسار کنند‌، چون او خود را با خدا برابر دانسته بود (یوحنا ۱۸:۵). چنین اظهاری اگر صحت نداشت کفر محسوب می‌شد و مجازاتش مطابق با شریعت موسی، مرگ بود (لاویان ۱۱:۲۴-۱۴). اما عیسی کفر نگفته بود. او خدا بود و هست. شخص دوم از الوهیت، و برابر با پدر از هر جهت.

در هفت اعلام درباره خودش، او از همین عبارت “من هستم” استفاده کرد. در تمام این هفت اعلام، او واژه “من هستم” را با استعارات شگفت‌انگیزی ترکیب می‌کند که بیانگر رابطه نجات‌بخش او با دنیا است. همه اینها در کتاب یوحنا آمده که عبارتند از: من نان حیات هستم (یوحنا ۳۵:۶، ۴۱، ۴۸، ۵۱)؛ من نور جهان هستم (یوحنا ۱۲:۸)؛ من در برای گوسفندان هستم (یوحنا ۷:۱۰، ۹)؛ من شبان نیکو هستم (یوحنا ۱۱:۱۰، ۱۴)؛ من قیامت و حیات هستم (یوحنا ۲۵:۱۱)؛ من راه و راستی و حیات هستم (یوحنا ۶:۱۴)؛ و من تاک حقیقی هستم (یوحنا ۱:۱۵، ۵).

[English]

---

[بازگشت به خانۀ فارسی]

عیسی با گفتن “من هستم” چه منظوری داشت؟