पवित्र शास्त्रातील बांधणे आणि मोकळे करणे याचा अर्थ काय आहे?

प्रश्नः पवित्र शास्त्रातील बांधणे आणि मोकळे करणे याचा अर्थ काय आहे? उत्तरः पवित्र शास्त्रानुसार मत्तय 16:19 मध्ये “बांधणे आणि मोकळे करणे” ही संकल्पना शिकवली आहे: “मी तुला स्वर्गाच्या राज्याच्या किल्ल्या देईन आणि पृथ्वीवर जे काही तू बांधशील ते स्वर्गात बांधले जाईल व पृथ्वीवर जे काही तू मोकळे करशील ते स्वर्गात मोकळे केले जाईल.” या वचनात,…

प्रश्नः

पवित्र शास्त्रातील बांधणे आणि मोकळे करणे याचा अर्थ काय आहे?

उत्तरः

पवित्र शास्त्रानुसार मत्तय 16:19 मध्ये “बांधणे आणि मोकळे करणे” ही संकल्पना शिकवली आहे: “मी तुला स्वर्गाच्या राज्याच्या किल्ल्या देईन आणि पृथ्वीवर जे काही तू बांधशील ते स्वर्गात बांधले जाईल व पृथ्वीवर जे काही तू मोकळे करशील ते स्वर्गात मोकळे केले जाईल.” या वचनात, येशू प्रत्यक्ष रुपात प्रेषित पेत्राशी आणि अप्रत्यक्षरुपात इतर प्रेषितांशी बोलत आहे. येशूच्या शब्दाचा अर्थ असा होता की पेत्राला स्वतःला राज्यात प्रवेश करण्याचा अधिकार असेल, त्याच्याकडे चावी असण्याचा सामान्य अधिकार असेल आणि सुवार्तेचा प्रचार करणे हे सर्व विश्वासणाऱ्यांसाठी स्वर्गाचे राज्य उघडण्याचे आणि बंद करण्याचे साधन असेल. ते अविश्वासू लोकांच्या विरोधात आहे. प्रेषितांची कृत्ये हे पुस्तक आपल्याला कामाच्या ठिकाणी ही प्रक्रिया कार्यरत दाखावते. पेन्टेकॉस्टच्या दिवशी त्याच्या प्रवचनाद्वारे (प्रेषितांची कृत्ये 2:14-40), पेत्राने प्रथमच राज्याचे दार उघडले. यहुदी कायदेशीर वाक्यांशशास्त्रात “बांधणे” आणि “मोकळे करणे” हे शब्द सामान्य होते ज्याचा अर्थ काहीतरी निषिद्ध घोषित करणे किंवा त्यास परवानगी देणे असा आहे.

पेत्र आणि इतर शिष्य पृथ्वीवर ख्रिस्ताचे कार्य सुवार्ता सांगण्यात आणि देवाच्या इच्छेची घोषणा माणसांना करत राहणार होते आणि ते त्याच्याकडे असलेल्या समान अधिकाराने सशस्त्र होते. मत्तय 18:18 मध्ये, चर्च शिस्तीच्या संदर्भात बंधनकारक आणि सुटकेचा संदर्भ देखील आहे. प्रेषित ख्रिस्ताचे प्रभुत्व आणि वैयक्तिक विश्वासणारे आणि त्यांच्या चिरंतन शेवटील अधिकार हिसकावून घेत नाहीत, परंतु ते शिस्त लावण्याचा अधिकार वापरतात आणि आवश्यक असल्यास, अवज्ञाकारी चर्च सदस्यांना बहिष्कृत करतात.

असे नाही की प्रेषितांना देवाचे विचार बदलण्याचे विशेषाधिकार देण्यात आले होते, जणू त्यांनी पृथ्वीवर जे काही ठरवले ते स्वर्गात तसेच केले जाईल; त्याऐवजी, त्यांना प्रोत्साहित केले गेले की, जसे ते त्यांच्या प्रेषितीय कर्तव्यात पुढे जातील, ते स्वर्गातील देवाची योजना पूर्ण करतील. जेव्हा प्रेषित एखाद्या गोष्टीला “बांधून” ठेवतात किंवा पृथ्वीवर प्रतिबंधित करतात, तेव्हा ते या प्रकरणात देवाची इच्छा पूर्ण करत होते. जेव्हा त्यांनी एखादी गोष्ट “मोकळी केली” किंवा त्याला पृथ्वीवर परवानगी दिली तेव्हा ते त्याचप्रमाणे देवाची शाश्वत योजना पूर्ण करत होते. मत्तय 16:19 आणि 18:18 या दोन्हीमध्ये, ग्रीक मजकुराच्या वाक्यरचनेचा अर्थ स्पष्ट होतो: “तुम्ही पृथ्वीवर जे काही बंधन कराल ते स्वर्गात बांधले जाईल आणि जे काही तुम्ही पृथ्वीवर मोकळे कराल ते स्वर्गातहि तशाच प्रकारे मोकळे करण्यात येईल” (मत्तय 16:19, यंगचे शाब्दिक भाषांतर). किंवा, जसे एम्प्लिफाइड पवित्र शास्त्र म्हणते, “तुम्ही पृथ्वीवर जे काही बांधले असेल [मनाई कराल, अयोग्य आणि बेकायदेशीर असल्याचे घोषित कराल] ते स्वर्गात [आधीच] बांधलेले असेल आणि पृथ्वीवर जे काही तुम्ही मोकळे करार [परवानगी, कायदेशीर घोषित] कराल [ आधीच] स्वर्गात मोकळे केले गेले असेल.”

येशूने शिकवले की प्रेषितांचे पृथ्वीवर एक विशेष कार्य आहे. नवीन कराराच्या पत्रांमध्ये नोंदल्याप्रमाणे त्यांचे अधिकार शब्द, चर्चसाठी देवाची इच्छा प्रतिबिंबित करतात. जेव्हा पौलाने सुवार्ता विकृत करणाऱ्यांवर श्राप घोषित केला, तेव्हा आम्हाला माहित आहे की स्वर्गात श्राप आधीच घोषित झाला होता (पहा गलतीकरांस पत्र 1:8-9).

[English]



[मराठीच्या पहिल्या पानावर वापस या]

पवित्र शास्त्रातील बांधणे आणि मोकळे करणे याचा अर्थ काय आहे?

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.