प्रश्नः

सभेचे सुरुवातीचे वडील लोक कोण होते?

उत्तरः

सुरुवातीचे सभेचे वडील लोक तीन मूलभूत वर्गात मोडतात: अपोस्टोलिक वडील, अँट-निसेन चर्चचे वडील आणि नंतरचे निकिन चर्चचे वडील. अपोस्टोलिक चर्चचे वडील हे रोमच्या क्लेमेंटसारखे होते जे प्रेषितांचे समकालीन होते आणि त्यांना त्यांच्याकडून शिकवले गेले असेल, त्यांनी स्वतः प्रेषितांची परंपरा आणि शिकवणी पुढे नेली. 2 तीमथ्य 4:21 मध्ये उल्लेख केलेला लिनस, रोमचा बिशप बनला आणि क्लेमेंटने लिनसकडून पदभार स्वीकारला. रोमचे लिनस आणि क्लेमेंट हे दोघेही प्रेषित वडील मानले जातात. तथापि, लिनुसचे कोणतेही लेखन अस्तित्वात असलेले दिसत नाही, तर क्लेमेंट ऑफ रोमचे बरेच लिखाण बचावले आहे. दुसऱ्या शतकाच्या सुरूवातीस प्रेषित वडील मोठ्या प्रमाणावर घटनास्थळावरून निघून गेले असतील, ज्यांना पॉलीकार्प सारख्या योहानचे शिष्य असू शकतील. परंपरा अशी आहे की प्रेषित योहान इफिसमध्ये ई.स. 98 च्या आसपास मरण पावला.

पूर्व-निकिन वडील ते होते जे प्रेषित वडिलांच्या नंतर आणि ई.स. 325 मध्ये नाईसिया च्या परिषदेसमोर आले होते. इरेनियस,इग्नाटीअस आणि जस्टीन मार्टीयर सारखे व्यक्ती नाईसिया पूर्वीचे वडील होते.

ई.स. 325 मध्ये नाईसिया परिषदेनंतर आलेले नाईसिया नंतरचे चर्चचे वडील आहेत. हे ऑगस्टीन, हिप्पोचे बिशप, ज्यांना बर्‍याचदा [रोमन कॅथोलिक] चर्चचे प्रमुख पुरुष असून सभेच्या सिद्धांतामधील त्यांच्या महान कार्याबद्दल त्यांना या चर्चचे जनक म्हणून संबोधले जाते. यातील क्रायसोस्टॉम यांना त्याच्या उत्कृष्ट वक्तृत्व कौशल्यासाठी “सोनेरी तोंडी” म्हटले जाते; आणि युसेबियस यांनी नाईसिया परिषदेच्या एक वर्ष अगोदर येशूच्या जन्मापासून इ.स. 324 पर्यंत चर्चचा इतिहास लिहिला. नाईसिया नंतरच्या युगात त्यांचा समावेश आहे कारण नाईसिया परिषद पार पडल्याशिवाय त्यांनी आपला इतिहास लिहिला नाही. नाईसिया नंतरचे इतर वडील लोक म्हणजे ग्रीक नवीन करार लॅटिन वल्गेटमध्ये भाषांतरीत करणारे जेरोम आणि ऑगस्टीनच्या ख्रिश्चन धर्मासाठी मुख्यत्वे जबाबदार असणारे अॅम्ब्रोस हे होते.

तर, सुरुवातीच्या चर्चच्या वडिलांचा विश्वास काय होता? प्रेषितांनी स्वतः सुवार्ता घोषित केल्याप्रमाणेच सुवार्ता घोषित केल्याबद्दल प्रेषित वडिलांना खूप काळजी होती. त्यांना धर्मशास्त्रीय सिद्धांत तयार करण्यात रस नव्हता, कारण प्रेषितांकडून शिकलेली सुवार्ता त्यांच्यासाठी पुरेशी होती. प्रेषित वडील प्रेषितांइतकेच उत्साही होते ज्यांनी आरंभीच्या चर्चमध्ये उदयास आलेली प्रत्येक खोटी शिकवण उखडून टाकली आणि उघड केली. संदेशाचे ऑर्थोडॉक्सी प्रेषितांनी त्यांना शिकवलेल्या शुभवर्तमानाप्रमाणे सत्य राहण्याच्या प्रेषित वडिलांच्या इच्छेद्वारे जपले गेले.

नाईसिया-पूर्व वडिलांनीसुद्धा शुभवर्तमानावर खरे राहण्याचा प्रयत्न केला, परंतु त्यांना अतिरिक्त चिंता होती. आता तेथे पौल, पेत्र आणि लूक यांच्या प्रस्थापित लेखनाइतकेच वजन असल्याचा दावा करणारे अनेक खोटे लेखन होते. या बनावट कागदपत्रांचे कारण स्पष्ट होते. जर ख्रिस्ताच्या शरीराला खोटे दस्तऐवज प्राप्त करण्यास प्रवृत्त केले तर ही चूक चर्चमध्ये रेंगाळेल. म्हणून नाईसिया-पूर्व वडिलांनी ख्रिस्ती विश्वासाच्या खोट्या शिकवणीपासून बचाव करण्यासाठी त्यांचा बराच वेळ घालवला आणि यामुळे स्वीकृत चर्च सिद्धांताच्या निर्मितीला सुरुवात झाली.

नाईसिया-पूर्व वडिलांनी सर्व प्रकारच्या पाखंडी धर्मांविरूद्ध सुवार्तेचे रक्षण करण्याचे ध्येय पार पाडले, त्यामुळे नाईसिया नंतरच्या वडिलांना सुवार्तेच्या बचावाच्या पद्धतींमध्ये रस वाढला आणि खऱ्या आणि शुद्ध स्वरूपात सुवार्ता प्रसारित करण्यात कमी रस झाला. अशा प्रकारे, ते प्रेषित वडिलांचे वैशिष्ट्य असलेल्या ऑर्थोडॉक्सी हळूहळू दूर पडू लागले. हे धर्मशास्त्रज्ञ आणि दुय्यम विषयांवर अंतहीन चर्चेचे वय होते.

सुरुवातीचे चर्चचे वडील जन हे आमच्यासाठी ख्रिस्ताचे अनुसरण करणे आणि सत्याचे रक्षण करणे म्हणजे काय याचे एक उदाहरण आहे. जसे आपल्यापैकी कोणीही परिपूर्ण नाही तसे सुरुवातीच्या चर्चचे वडील हि परिपूर्ण नव्हते. काही सुरुवातीच्या चर्चच्या वडिलांनी असा विश्वास ठेवला ज्यास आज बहुतेक ख्रिस्ती लोक चुकीचे मानतात. शेवटी रोमन कॅथोलिक धर्मशास्त्रात जे विकसित झाले त्याची मुळे नाईसिया नंतरच्या वडिलांच्या लेखनात आहेत. सुरुवातीच्या चर्चच्या वडिलांचा अभ्यास करून आपण ज्ञान आणि अंतर्दृष्टी मिळवू शकतो. शेवटी आपला विश्वास सुरुवातीच्या ख्रिस्ती नेत्यांच्या लेखनात नसून देवाच्या वचनावर असणे आवश्यक आहे. केवळ देवाचे वचन विश्वास आणि आचरण करण्यासाठी अचूक मार्गदर्शक आहे.