கேள்வி

தேவன் என்னிடம் எதையாவது செய்யச் சொல்கிறார் என்பதை நான் எப்படி அறிந்துகொள்வது?

பதில்

குறிப்பாக உங்கள் வாழ்க்கைக்கான தேவனுடைய சித்தம் என்னவென்று உங்களுக்குத் தெரியாதபோது, ஜெபியுங்கள். “உங்களில் ஒருவன் ஞானத்தில் குறைவுள்ளவனாயிருந்தால், யாவருக்கும் சம்பூரணமாய்க் கொடுக்கிறவரும் ஒருவரையும் கடிந்துகொள்ளாதவருமாகிய தேவனிடத்தில் கேட்கக்கடவன், அப்பொழுது அவனுக்குக் கொடுக்கப்படும்” (யாக்கோபு 1:5). “கர்த்தரை நோக்கி அமர்ந்து, அவருக்குக் காத்திரு” (சங்கீதம் 37:7). என்ன ஜெபிக்க வேண்டும் என்று உங்களுக்குத் தெரியாவிட்டால், “நான் நடக்கவேண்டிய வழியை எனக்குக் காண்பியும்; உம்மிடத்தில் என் ஆத்துமாவை உயர்த்துகிறேன்” (சங்கீதம் 143:8) மற்றும், “என்னை வழிநடத்துங்கள்;” “உம்முடைய சத்தியத்திலே என்னை நடத்தி, என்னைப் போதித்தருளும்” (சங்கீதம் 25:5) போன்ற வசனங்களை நீங்கள் எப்போதும் தனிப்பயனாக்கிக்கொண்டு ஜெபிக்கலாம்..

தேவன் நமக்குக் கட்டளையிடும் முதன்மையான வழி அவருடைய வார்த்தையின் படியான வழியாகும். “வேதவாக்கியங்களெல்லாம் தேவஆவியினால் அருளப்பட்டிருக்கிறது; தேவனுடைய மனுஷன் தேறினவனாகவும், எந்த நற்கிரியையுஞ் செய்யத் தகுதியுள்ளவனாகவும் இருக்கும்படி, அவைகள் உபதேசத்துக்கும், கடிந்துகொள்ளுதலுக்கும் சீர்திருத்தலுக்கும், நீதியைப் படிப்பிக்குதலுக்கும் பிரயோஜனமுள்ளவைகளாய் இருக்கிறது” (2 தீமோத்தேயு 3:16). வேதம் நமக்கு ஏதாவது கட்டளையிட்டால், அது உண்மையில் தேவனுடைய சித்தமா என்று தயங்கவும் ஆச்சரியப்படவும் தேவையில்லை. அவர் நம்மைப் பற்றி மிகவும் அக்கறை காட்டுகிறார், அவர் ஏற்கனவே ஜீவனுக்கு ஒரு தெளிவான மற்றும் தெளிவான வழிகாட்டிப் புத்தகத்தை கொடுத்துள்ளார் — வேதாகமம். “உம்முடைய வசனம் என் கால்களுக்குத் தீபமும், என் பாதைக்கு வெளிச்சமுமாயிருக்கிறது” (சங்கீதம் 119:105). “கர்த்தருடைய வேதம் குறைவற்றதும், ஆத்துமாவை உயிர்ப்பிக்கிறதுமாயிருக்கிறது; கர்த்தருடைய சாட்சி சத்தியமும், பேதையை ஞானியாக்குகிறதுமாயிருக்கிறது” (சங்கீதம் 19:7). “வாலிபன் தன் வழியை எதினால் சுத்தம்பண்ணுவான்? உமது வசனத்தின்படி தன்னைக் காத்துக்கொள்ளுகிறதினால்தானே” (சங்கீதம் 119:9). அதுபோலவே, தேவன் ஒருபோதும் தம்மில் முரண்படுவதில்லை, எனவே வேதத்திற்கு முரணான ஒன்றை அவர் உங்களிடம் கேட்கமாட்டார். பாவம் செய்யும்படி அவர் ஒருபோதும் கேட்கமாட்டார். இயேசு கிறிஸ்து செய்யாத ஒன்றைச் செய்யும்படி அவர் ஒருபோதும் கேட்கமாட்டார். நாம் வேதாகமத்தில் ஆழமாக மூழ்க வேண்டும், அதனால் எந்தெந்த கிரியைகள் தேவனுடைய தரத்தை பூர்த்தி செய்கின்றன என்பதை அறிந்துகொள்வோம். “இந்த நியாயப்பிரமாண புஸ்தகம் உன் வாயைவிட்டுப் பிரியாதிருப்பதாக; இதில் எழுதியிருக்கிறவைகளின்படியெல்லாம் நீ செய்யக் கவனமாயிருக்கும்படி, இரவும் பகலும் அதைத் தியானித்துக் கொண்டிருப்பாயாக; அப்பொழுது நீ உன் வழியை வாய்க்கப்பண்ணுவாய், அப்பொழுது புத்திமானாகவும் நடந்துகொள்ளுவாய்” (யோசுவா 1:8).

கிறிஸ்தவர்களும் நம் வாழ்வில் தேவனுடைய சித்தம் என்ன, அல்லது எது இல்லை என்று பகுத்தறியதத்தக்க பரிசுத்த ஆவியானவரைக் கொண்டிருக்கிறோம். “சத்திய ஆவியாகிய அவர் வரும்போது, சகல சத்தியத்திற்குள்ளும் உங்களை நடத்துவார்” (யோவான் 16:13). சில சமயங்களில் நாம் தவறான முடிவை எடுத்தால் பரிசுத்த ஆவியானவர் நம் மனசாட்சியைக் கிளர்ந்தெழச் செய்வார், அல்லது நாம் சரியான முடிவை நோக்கிச் சாய்ந்திருக்கும்போது அவர் நம்மை சமாதானப்படுத்தி உற்சாகப்படுத்துவார். அத்தகைய கவனிக்கத்தக்க வழிகளில் அவர் தலையிடாவிட்டாலும், அவர் எப்பொழுதும் பொறுப்பில் இருக்கிறார் என்று நாம் நம்பலாம். சில சமயங்களில் தேவன் தான் செயல்பட்டதை நாம் உணராமலேயே ஒரு சூழ்நிலையை மாற்றுவார். “கர்த்தர் உங்களை எப்போதும் நடத்துவார்” (ஏசாயா 58:11).

விசுவாசத்தின் பாய்ச்சலுக்கு தேவன் உங்களை அழைக்கிறார் என்றால், அவருடைய பிரசன்னத்தால் உற்சாகப்படுத்துங்கள். “நான் உனக்குக் கட்டளையிடவில்லையா? பலங்கொண்டு திடமனதாயிரு; திகையாதே, கலங்காதே, நீ போகும் இடமெல்லாம் உன் தேவனாகிய கர்த்தர் உன்னோடே இருக்கிறார் என்றார்” (யோசுவா 1:9). மேலும், “அவர் உங்களை விசாரிக்கிறவரானபடியால், உங்கள் கவலைகளையெல்லாம் அவர்மேல் வைத்துவிடுங்கள்” (1 பேதுரு 5:7) என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். “உன் சுயபுத்தியின்மேல் சாயாமல், உன் முழு இருதயத்தோடும் கர்த்தரில் நம்பிக்கையாயிருந்து, உன் வழிகளிலெல்லாம் அவரை நினைத்துக்கொள்; அப்பொழுது அவர் உன் பாதைகளைச் செவ்வைப்படுத்துவார்” (நீதிமொழிகள் 3:5-6).

நாம் செய்யக்கூடாதது எதுவென்றால், தேவனிடமிருந்து சத்தங்களைக் கேட்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பதுதான். வேதாகமத்தில் அவர் ஏற்கனவே நமக்குக் கொடுத்ததற்குப் புறம்பாக, “கர்த்தரிடமிருந்து ஒரு வார்த்தையை” ஜனங்கள் கேட்க முற்படும் ஆபத்தான போக்கு இன்று உள்ளது. “ஆண்டவர் என்னிடம் சொன்னார் . . .” என்கிற அனுபவத்தால் இயக்கப்படும் சொற்கள் கிறிஸ்தவத்தின் மந்திரமாக மாறியுள்ளது. துரதிருஷ்டவசமாக, அவர்கள் “சொல்லும்” ஒரு நபர் அடிக்கடி “சொல்லும்” மற்றொரு நபருடன் முரண்படுகிறது, மற்றும் இந்த கூடுதல் வேதாகம வெளிப்பாடுகள் மிகவும் பிளவுகள் என நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது, திருச்சபையைப் பிரித்து ஒரு நபரின் அனுபவம் மற்றொரு நபரின் அனுபவம் என திருச்சபையைப் பிரித்து. இது குழப்பத்தை விளைவிக்கிறது, சாத்தானைத் தவிர வேறு யாருக்கும் பயனளிக்காது, அவன் விசுவாசிகளிடையே கருத்து வேறுபாடுகளை விதைக்க விரும்புகிறான். இந்தக் காரியங்களில் அப்போஸ்தலனாகிய பேதுருவை நாம் முன்மாதிரியாகக் கொள்ள வேண்டும். மகிமைப்படுத்தப்பட்ட கிறிஸ்து மோசே மற்றும் எலியாவுடன் பேசுவதைக் கண்ட பேதுரு, மறுரூப மலையில் நடந்த அற்புத அனுபவத்தை மீறி, அந்த அனுபவத்தை நம்ப மறுத்து, அதற்குப் பதிலாக, “அவரோடேகூட நாங்கள் பரிசுத்த பருவதத்திலிருக்கையில், வானத்திலிருந்து பிறந்த அந்தச் சத்தத்தைக்கேட்டோம். அதிக உறுதியான தீர்க்கதரிசனமும் நமக்கு உண்டு; பொழுதுவிடிந்து விடிவெள்ளி உங்கள் இருதயங்களில் உதிக்குமளவும் இருளுள்ள ஸ்தலத்தில் பிரகாசிக்கிற விளக்கைப்போன்ற அவ்வசனத்தைக் கவனித்திருப்பது நலமாயிருக்கும்” (2 பேதுரு 1:18-19, NKJV).