கேள்வி

விடுதலை இறையியல் என்றால் என்ன?

பதில்

எளிமையாகச் சொன்னால், விடுதலை இறையியல் என்பது ஏழைகளின் துயரத்தின் மூலம் வேதத்தை விளக்க முயற்சிக்கும் ஒரு இயக்கம் ஆகும். இயேசுவின் உண்மையான சீடர்கள், விடுதலை இறையியலின் படி, ஒரு நீதியான சமுதாயத்தை நோக்கி பாடுபட வேண்டும், சமூக மற்றும் அரசியல் மாற்றத்தைக் கொண்டு வர வேண்டும், மேலும் தொழிலாள வர்க்கத்துடன் தங்களை இணைத்துக் கொள்ள வேண்டும். ஏழையாக இருந்த இயேசு, ஏழைகளையும் தாழ்த்தப்பட்டவர்களையும் மையப்படுத்தினார், மேலும் எந்தவொரு சட்டபூர்வமான திருச்சபையும் வரலாற்று ரீதியாக ஒதுக்கப்பட்ட அல்லது அவர்களின் உரிமைகளை இழந்தவர்களுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கும். அனைத்து திருச்சபைக் கோட்பாடுகளும் ஏழைகளின் கண்ணோட்டத்தில் வளர வேண்டும். ஏழைகளின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பது நற்செய்தியின் மைய அம்சமாகக் கருதப்படுகிறது.

ஏழைகள் மற்றும் ஆதரவற்றவர்களின் லென்ஸ் மூலம் வேதத்தை விடுதலை இறையியல் எவ்வாறு பார்க்கிறது என்பதற்கு இங்கே ஒரு எடுத்துக்காட்டு: லூக்கா 1:52-53 இல், மரியாள் கர்த்தரைப் புகழ்ந்து, “பலவான்களை ஆசனங்களிலிருந்து தள்ளி, / தாழ்மையானவர்களை உயர்த்தினார். பசியுள்ளவர்களை நன்மைகளினால் நிரப்பி, / ஐசுவரியமுள்ளவர்களை வெறுமையாய் அனுப்பிவிட்டார்.” விடுதலை இறையியலின் படி, தேவன் பொருள் ரீதியாக ஏழைகளை விடுவித்ததாகவும், பொருள் ரீதியாக ஐசுவரியவான்களை வீழ்த்தும் போது சரீர ரீதியாக பசியுள்ளவர்களுக்கு உணவளித்ததாகவும் மரியாள் சந்தோஷத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். அவர் ஒரு தேவன், வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், செல்வம் உள்ளவர்களை விட ஏழைகளுக்கு ஆதரவாக இருக்கிறார்.

விடுதலை இறையியல் லத்தீன் அமெரிக்க ரோமன் கத்தோலிக்கத்தில் தனது ஆரம்பத்தைக் கொண்டுள்ளது. அதன் எழுச்சியானது பரவலான வறுமை மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்க சமூகத்தின் பெரும் பகுதியினரை தவறாக நடத்துவதற்கு ஒரு பிரதிபலிப்பாகக் கருதப்படுகிறது. விடுதலை இறையியலை ஊக்குவிக்கும் ஒரு செல்வாக்குமிக்க புத்தகம் அருட்தந்தை குஸ்டாவோ குட்டிரெஸ்ஸின் ஒரு விடுதலையின் இறையியல் (Fr. Gustavo Gutiérrez’s A Theology of Liberation, 1971) ஆகும்.

விடுதலை இறையியலை ஊக்குவிப்பவர்கள் பழைய ஏற்பாட்டு தீர்க்கதரிசிகளிடம் ஆதரவு கோருகின்றனர். உதாரணமாக, மல்கியா 3:5 உழைக்கும் மனிதனை ஒடுக்குபவர்கள் மீதான தேவனுடைய நியாயத்தீர்ப்பைப் பற்றி எச்சரிக்கிறது: “நான் நியாயத்தீர்ப்பு செய்யும்படி உங்களிடத்தில் வந்து, சூனியக்காரருக்கும் விபசாரருக்கும் பொய்யாணை இடுகிறவர்களுக்கும், எனக்குப் பயப்படாமல் விதவைகளும் திக்கற்ற பிள்ளைகளுமாகிய கூலிக்காரரின் கூலியை அபகரித்துக் கொள்ளுகிறவர்களுக்கும், பரதேசிக்கு அநியாயஞ் செய்கிறவர்களுக்கும் விரோதமாய்த் தீவிரமான சாட்சியாயிருப்பேன் என்று சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறார்” (ஏசாயா 58:6-7; எரேமியா 7:6; சகரியா 7:10 ஐயும் பார்க்கவும்). மேலும், லூக்கா 4:18-ல் இயேசுவின் வார்த்தைகள் ஒடுக்கப்பட்டவர்கள் மீது அவருடைய இரக்கத்தைக் காட்டுகின்றன: “கர்த்தருடைய ஆவியானவர் என்மேலிருக்கிறார்; தரித்திரருக்குச் சுவிசேஷத்தைப் பிரசங்கிக்கும்படி என்னை அபிஷேகம்பண்ணினார்; இருதயம் நருங்குண்டவர்களைக் குணமாக்கவும், சிறைப்பட்டவர்களுக்கு விடுதலையையும், குருடருக்குப் பார்வையையும் பிரசித்தப்படுத்தவும், நொறுங்குண்டவர்களை விடுதலையாக்கவும் அவர் என்னை அனுப்பினார்” (ஏசாயா 61:1 ஐக் காணவும்).

விடுதலை இறையியலாளர்கள் மத்தேயு 10:34 இல் உள்ள இயேசுவின் வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தி, திருச்சபை செயல்பாட்டில் ஈடுபட வேண்டும் என்ற கருத்தை ஊக்குவிக்கவும் பயன்படுத்துகிறது: “பூமியின்மேல் சமாதானத்தை அனுப்பவந்தேன் என்று எண்ணாதிருங்கள்; சமாதானத்தையல்ல, பட்டயத்தையே அனுப்பவந்தேன்.” இயேசு, விடுதலை இறையியலின்படி, சமூக ஸ்திரத்தன்மைக்காக அல்ல, சமூக அமைதியின்மைக்காகத் தள்ளப்பட்டார்.

விடுதலை இறையியலின் விமர்சகர்கள் அதை மார்க்சிஸ் இயக்கத்துடன் தொடர்புபடுத்தி, தோல்வியுற்ற சோசலிசக் கொள்கைகளின் மத வடிவமாகக் கருதுகின்றனர். பல போப்புகள் உட்பட வாட்டிகன் அதிகாரிகள் விடுதலை இறையியலுக்கு எதிராகப் பேசினர். கத்தோலிக்க எதிர்ப்பிற்கான காரணங்கள், கோட்பாட்டின் மீதான நடைமுறையில் விடுதலை இறையியலின் முக்கியத்துவம் மற்றும் திருச்சபை படிநிலை கட்டமைப்பை நிராகரிப்பது ஆகியவை அடங்கும்—விடுதலை இறையியல் கத்தோலிக்க மதகுருமார்களை திறம்பட கடந்து, திருச்சபையின் எல்லைக்கு வெளியே சந்திக்கும் “அடிப்படை சமூகங்களை” ஆதரிக்கிறது.

விடுதலை இறையியல் தெற்கு மற்றும் மத்திய அமெரிக்காவில் உள்ள ஏழை விவசாயிகளுக்கு அப்பால் நகர்ந்துள்ளது. ஹைட்டி மற்றும் தென்னாப்பிரிக்கா ஆகியவை விடுதலை இறையியல் வடிவங்களின் தாயகமாகும். அமெரிக்காவில், டிரினிட்டி யுனைடெட் சர்ச் ஆஃப் கிறிஸ்ட் போன்ற சில திருச்சபைகளில் கருப்பின விடுதலை இறையியல் எரேமியா ரைட் போன்றோரால் போதிக்கப்படுகிறது. இதற்கு ஒரு தொடர்புடைய இறையியல் இயக்கம் பெண்ணிய விடுதலை இறையியல் ஆகும், இது பெண்களை விடுவிக்கப்பட வேண்டிய ஒடுக்கப்பட்ட குழுவாகக் கருதுகிறது.

கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றுபவர்களுக்கு ஏழைகளுக்கு அக்கறை காட்ட வேதாகமம் நிச்சயமாகப் போதிக்கிறது (கலாத்தியர் 2:10; யாக்கோபு 2:15-16; 1 யோவான் 3:17), நாம் அநீதிக்கு எதிராகப் பேச வேண்டும். மேலும், ஆம், செல்வத்தின் வஞ்சகத்திற்கு எதிராக வேதாகமம் மீண்டும் மீண்டும் எச்சரிக்கிறது (மாற்கு 4:19). இருப்பினும், விடுதலை இறையியல் ஓரிரு இடங்களில் தடம்மாறி தவறாகப் போகிறது. ஒன்று, இது சுவிசேஷ செய்திக்கு சமமான நிலையில் சமூக நடவடிக்கையை வைக்கிறது. பசித்தவர்களுக்கு உணவளிப்பது எவ்வளவு முக்கியமாக இருந்தாலும், அது கிறிஸ்துவினுடைய நற்செய்தியின் இடத்தைப் பெற முடியாது (அப்போஸ்தலர் 3:6 ஐப் பார்க்கவும்). மனிதகுலத்தின் முதன்மையான தேவை ஆவிக்குரிய வாழ்க்கை, சமூகம் அல்ல. மேலும், நற்செய்தியானது செல்வந்தர்கள் உட்பட அனைத்து தரப்பு மக்களுக்கும் உரியது (லூக்கா 2:10). குழந்தை கிறிஸ்துவைப் பார்க்க வருகை தந்தவர்களில் மேய்ப்பர்கள் மற்றும் சாஸ்திரிகள் இருவரும் அடங்குவர்; இரு குழுக்களும் வரவேற்கப்பட்டன. தேவனால் விரும்பப்படும் குழுவிற்கு சிறப்பு அந்தஸ்து வழங்குவது பாகுபாடு காட்டுவதாகும், அது தேவன் செய்யாத ஒன்று (அப்போஸ்தலர் 10:34-35). கிறிஸ்து தமது திருச்சபையில் ஒற்றுமையைக் கொண்டுவருகிறார், சமூக-பொருளாதார, இன அல்லது பாலின அடிப்படையில் பிளவுபடுத்தவில்லை (எபேசியர் 4:15).