Jak mogę być pewien, że mój gniew jest świętym/ sprawiedliwym oburzeniem?
Pytanie Jak mogę być pewien, że mój gniew jest świętym/ sprawiedliwym oburzeniem? [] Odpowiedź Możemy wiedzieć na pewno, że nasz gniew czy oburzenie są sprawiedliwe, gdy skierowane są na to, co wywołuje gniew u samego Boga. Sprawiedliwy gniew i oburzenie są sprawiedliwie wyrażone, gdy spotykamy się z grzechem. Dobrymi przykładami będzie okazanie gniewu wobec przemocy…
Jak mogę być pewien, że mój gniew jest świętym/ sprawiedliwym oburzeniem?
]
Możemy wiedzieć na pewno, że nasz gniew czy oburzenie są sprawiedliwe, gdy skierowane są na to, co wywołuje gniew u samego Boga. Sprawiedliwy gniew i oburzenie są sprawiedliwie wyrażone, gdy spotykamy się z grzechem. Dobrymi przykładami będzie okazanie gniewu wobec przemocy wobec dzieci, pornografii, rasizmu, aktywności homoseksualnej, aborcji i tym podobnym.
Apostoł Paweł podaje nam wyraźne ostrzeżenie wobec tych, którzy gniewają Boga: “Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą” (Galacjan 5.19-21). Jezus wyraził sprawiedliwy gniew wobec grzechu ludzi (Ew. Marka 3.1-5; Ew. Mateusza 21.12-13; Ew. Łukasza 19.41-44). Jednak jego gniew był skierowany na grzeszne zachowanie i niewątpliwą niesprawiedliwość.
Jesteśmy jednak również nauczani, aby być ostrożnymi w naszym gniewie, abyśmy nie grzeszyli. “Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, nie dawajcie diabłu przystępu” (Efezjan 4.26-27). Powinniśmy sprawdzić naszą postawę jak również nasze motywy zanim zezłościmy się na kogoś. Paweł podaje nam mocną wskazówkę odnośnie właściwej postawy: “Najmilsi! Nie mścijcie się sami, ale pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan. Jeśli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeśli pragnie, napój go; bo czyniąc to, węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rzymian 12.19-21).
Jakub podaje nam dobre polecenie w odniesieniu do sprawiedliwego oburzenia: “Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga” (Jakuba 1.19-20). Apostoł Piotr powtarza tą radę szczególnie w chwilach, gdy stajemy wobec tych, którzy są wrogo nastawieni do Boga i spraw Bożych: ” Ale chociażbyście nawet mieli cierpieć dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie lękajcie się więc gróźb ich i nie trwóżcie się. Lecz Chrystusa Pana poświęcajcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej, lecz czyńcie to z łagodnością i szacunkiem. Miejcie sumienie czyste, aby ci, którzy zniesławiają dobre chrześcijańskie życie wasze, zostali zawstydzeni, że was spotwarzali. Lepiej bowiem jest, jeżeli taka jest wola Boża, cierpieć za dobre niż za złe uczynki” (1 Piotra 3.14-17).
Wierzący mogą również skierować swój gniew na konstruktywne działania, angażując się w działania organizacji chrześcijańskich, które zwalczają wpływ zła w społeczeństwie. Kluczem w rozpoznaniu jest to, czy nasz gniew skutkuje tym, że przyprowadzamy innych do odnowionej i miłującej relacji z Bogiem, wówczas jest to sprawiedliwe oburzenie.
[English]
[Powrót na polską stronę główną]
Jak mogę być pewien, że mój gniew jest świętym/ sprawiedliwym oburzeniem?
