கேள்வி

இன்ஃபிடல், infidels.org யாவை?

பதில்

இன்ஃபிடல் என்ற வார்த்தைக்கு “விசுவாசம் இல்லாமல்” அல்லது “விசுவாசத்திற்கு எதிராக” என்று பொருள். ஒரு இன்ஃபிடல் என்பது சமயநம்பிக்கையற்றவர் அல்லது மதத்தை நிராகரிப்பவர் என்பதாகும். மிகவும் பிரபலமாக, இருப்பினும், இன்ஃபிடல் என்ற சொல் கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையைத் தாக்கும் இணையதளத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது – infidels.org. இன்டர்நெட் இன்ஃபிடல்ஸ், இது மதச்சார்பற்ற வலைத்தளம் என்ற பெயரிலும் செல்கிறது, இது இணையத்தில் நாத்திகர்கள் மற்றும் இயற்கை ஆர்வலர்களுக்கான முதன்மை வலைத்தளங்களில் ஒன்றாகும். இணையத்தில் இயற்கையான உலகக் கண்ணோட்டத்தைப் பாதுகாப்பதும் ஊக்குவிப்பதும் இதன் குறிக்கோளாகும். கிறிஸ்தவ அப்போலோஜிஸ்ட் ஜே.பி. ஹோல்டிங் கூறினார், “மதச்சார்பற்ற வலையில் சில அறிவாளிகள் உள்ளனர், ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக ஒவ்வொரு சந்தேகமும் அறிந்தவர்கள் தங்கள் நிபுணத்துவத்திற்கு அப்பாற்பட்ட விஷயங்களில் தீர்ப்புகளை வழங்குவதற்கு நீண்ட காலமாக புகலிடமாக இருந்து வருகின்றனர்.”

இந்தக் கட்டுரையின் நோக்கம் இணையதளத் துரோகிகள் எழுப்பும் ஒவ்வொரு பிரச்சினைக்கும் ஒரு விரிவான மறுப்பை வழங்குவது அல்ல. மாறாக, இன்டர்நெட் இன்ஃபிடல்ஸ் இணையதளத்தின் பின்னால் உள்ள பல தவறுகளில் சிலவற்றை மட்டும் சுட்டிக்காட்டுவதே இதன் நோக்கம்.

இன்ஃபிடல் என்றால் என்ன? – இயேசுவின் இருப்பை மறுதலிப்பது

இன்டர்நெட் இன்ஃபிடல்களின் கூற்றுகளில், இயேசு ஒருபோதும் ஜீவித்திருக்கவில்லை என்ற ஆய்வறிக்கை உள்ளது, இது ஒரு கருதுகோள் நீண்ட காலமாக அறிவார்ந்த புதிய ஏற்பாட்டு ஆராய்ச்சியின் விளிம்பில் உள்ளது, ஆனால் இது ஒரு குறிப்பிடத்தக்க அறிஞர்களின் ஆதரவைப் பெற முடியவில்லை. மார்ஷல் ஜே. கௌவின் தனது கட்டுரையில் “இயேசு கிறிஸ்து எப்போதாவது வாழ்ந்தாரா?” “அற்புதங்கள் நடக்காது” என்று திட்டவட்டமாக கூறுகிறார். அற்புதங்கள் பற்றிய கதைகள் உண்மைக்குப் புறம்பானவை. எனவே, புகழ்பெற்ற உண்மைகளுடன் அதிசயக் கணக்குகள் பின்னிப்பிணைந்துள்ள ஆவணங்கள் நம்பத்தகாதவை, ஏனெனில் அதிசயமான மூலக்கூறைக் கண்டுபிடித்தவர்கள் இயற்கையான பகுதியை எளிதாகக் கண்டுபிடித்திருக்கலாம். அற்புதங்கள் சாத்தியமற்றது என்று கருதி இயற்கையான உலகக் கண்ணோட்டத்தை ஒருவர் வலியுறுத்தினால், தேவன் இருப்பதைக் கருதி ஒரு இறையியல் உலகக் கண்ணோட்டத்தை எளிதாக நிரூபிக்க முயற்சிக்கலாம். எப்படியிருந்தாலும், விவாதம் சுய மறுப்பு ஆகும்.

கௌவினின் இயலாமை மற்றும் பிரச்சனைகள் பற்றிய முழுமையான தவறான புரிதல் பின்வரும் பத்தியில் மேலும் விரிவாக விளக்கப்பட்டுள்ளது:

கிறிஸ்து சிலுவையில் அறையப்பட்டார் என்ற கோட்பாட்டின் அடிப்படையில், கிறிஸ்தவத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியின் முதல் எட்டு நூற்றாண்டுகளில், கிறிஸ்தவ ஓவியம் உலகின் இரட்சிப்புக்காக சிலுவையில் பாடுபட்ட ஒரு மனிதனை அல்ல, ஒரு ஆட்டுக்குட்டியை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியது என்ற உண்மையை எவ்வாறு விளக்குவது? பழங்காலத்தில் இறந்தோரைப் புதைக்கும் நிலத்தடிக் கல்லறைகளில் உள்ள ஓவியங்களோ அல்லது கிறிஸ்தவ கல்லறைகளில் உள்ள சிற்பங்களோ சிலுவையில் ஒரு மனித உருவத்தை சித்தரிக்கவில்லை. எல்லா இடங்களிலும் ஒரு ஆட்டுக்குட்டி கிறிஸ்தவ சின்னமாக காட்டப்பட்டது—ஒரு ஆட்டுக்குட்டி சிலுவையை சுமந்து செல்கிறது, ஒரு ஆட்டுக்குட்டி சிலுவையின் அடிவாரத்தில் இருக்கிறது, சிலுவையில் ஒரு ஆட்டுக்குட்டி. சில உருவங்கள் மனித தலை, தோள்கள் மற்றும் கைகளுடன் ஆட்டுக்குட்டியைக் காட்டி, கைகளில் சிலுவையைப் பிடித்திருந்தன—தேவனுடைய ஆட்டுக்குட்டி மனித உருவத்தை ஏற்கும் செயல்பாட்டில்—சிலுவையில் அறையப்பட்ட கட்டுக்கதை யதார்த்தமானது. எட்டாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், போப் ஹட்ரியன் I, கான்ஸ்டான்டினோப்பிளின் ஆறாவது ஆலோசனை சபையின் ஆணையை உறுதிப்படுத்தி, அதன்பிறகு சிலுவையில் ஒரு ஆட்டுக்குட்டியின் இடத்தை ஒரு மனிதனின் உருவம் எடுக்க வேண்டும் என்று கட்டளையிட்டது. பாடுபடும் இரட்சகரின் அடையாளத்தை உருவாக்க கிறிஸ்தவத்திற்கு எண்ணூறு ஆண்டுகள் ஆனது. எண்ணூறு ஆண்டுகளாக, சிலுவையில் கிறிஸ்து ஒரு ஆட்டுக்குட்டியாக இருந்தார். ஆனால் கிறிஸ்து உண்மையில் சிலுவையில் அறையப்பட்டிருந்தால், ஏன் சிலுவையில் அவருடைய இடம் ஒரு ஆட்டுக்குட்டியால் அபகரிக்கப்பட்டது? வரலாறு மற்றும் பகுத்தறிவின் வெளிச்சத்தில், மற்றும் சிலுவையில் ஒரு ஆட்டுக்குட்டியின் பார்வையில், நாம் ஏன் சிலுவை மரணத்தை நம்ப வேண்டும்?

இது போன்ற வாதங்களுக்கு தனது வேதாகமத்தைக் குறித்த அடிப்படை அறிவைக் கொண்ட கிறிஸ்தவருக்கு கூட எந்தஒரு வேதவிளக்கமும் தேவையில்லை. கௌவின் கிறிஸ்தவத்தின் பஸ்கா ஆட்டுக்குட்டி சின்னத்தை கூட குறிப்பிடவில்லை; நிச்சயமாக இது குறைந்தபட்சம் குறிப்பிடத்தக்கதா?

இணையத்தள இன்ஃபிடல்களின் கட்டுரைகள் எழுப்பிய மூன்று புள்ளிகளில் முதன்மையாக கவனம் செலுத்துவோம். இவை மதச்சார்பற்ற குறிப்புகள் இல்லாமை, சட்டபூர்வமான நற்செய்திகளை நாஸ்டிக் ஆதாரங்களுடன் ஒப்பிடுதல் மற்றும் புறமதத்துடன் கூறப்படும் ஒற்றுமைகள்.

முதலில், ஜோசிஃபஸ் எழுதிய இயேசுவைக் குறித்த குறிப்பைப் பார்ப்போம். கவுவின் எழுதுகிறார்:

முதல் நூற்றாண்டின் இறுதி ஆண்டுகளில், புகழ்பெற்ற யூத வரலாற்றாசிரியரான ஜோசிஃபஸ், “யூதர்களின் பழமைச்சின்னங்கள்” என்ற தனது புகழ்பெற்ற படைப்பை எழுதினார். இந்த புத்தகத்தில், வரலாற்றாசிரியர் கிறிஸ்துவைப் பற்றி எதுவும் குறிப்பிடவில்லை, ஜோசிஃபஸ் இறந்த இருநூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அவருடைய வரலாற்றில் கிறிஸ்துவின் பெயர் தோன்றவில்லை. அக்காலத்தில் அச்சகங்கள் இல்லை. நகலெடுக்கப்பட்டதன் மூலம் புத்தகங்கள் பெருகின. எனவே, ஒரு ஆசிரியர் எழுதியதைச் சேர்ப்பது அல்லது மாற்றுவது எளிதாக இருந்தது. ஜோசிஃபஸ் கிறிஸ்துவை அங்கீகரிக்க வேண்டும் என்று திருச்சபை உணர்ந்தது, அவர் இறந்த பிறகு ஒரு வரலாற்றாசிரியரைக் கொண்டு அதைச் செய்ய வைத்தனர். நான்காம் நூற்றாண்டில், “யூதர்களின் பழமைச்சின்னங்கள்” என்ற ஒரு நகல் தோன்றியது, அதில் இந்த பகுதி வருகிறது: “இப்போது, இயேசு, ஒரு ஞானி, அவரை மனிதன் என்று அழைப்பது நியாயமானதாக இருந்தால், அவர் அப்படியாகவே இருந்தார். அற்புதமான காரியங்களைச் செய்பவராக இருந்தார்; மகிழ்ச்சியுடன் சத்தியத்தைப் பெற்ற மனிதர்களின் ஆசானாக இருந்தார். யூதர்கள் பலரையும், புறஜாதிகள் பலரையும் தன்னிடமாக ஈர்த்தார். அவர் கிறிஸ்து; எங்களில் உள்ள முக்கிய மனிதர்களின் ஆலோசனையின் பேரில் பிலாத்து அவரை சிலுவையில் அறைந்தபோது, முதலில் அவரை நேசித்தவர்கள் அவரைக் கைவிடவில்லை; தெய்வீக தீர்க்கதரிசிகள் அவரைப் பற்றிய பத்தாயிரம் அற்புதமான காரியங்களை முன்னறிவித்தபடியே அவர் மூன்றாம் நாள் அவர்களுக்கு உயிருடன் தோன்றினார். மேலும் அவரால் பெயரிடப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களின் பழங்குடியினர் இன்றும் அழியவில்லை.”

யூதர்களின் பழமைச்சின்னங்களிலிருந்து வரும் இந்தப் பத்தியில், பிற்கால எழுத்தாளர்களால் செருகப்பட்ட சில இடைச்செருகல்கள் உள்ளன என்பது அரிதாகவே கேள்விக்குள்ளாக்கப்பட்டது என்பது உண்மைதான் (இந்தப் பகுதியின் முழுமையும் உண்மையானது என்று மிகச் சிறிய சிறுபான்மை அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர்). ஆனால் இணையத்தள இன்ஃபிடல்கள் “மொத்த இடைச்செருகல்” கோட்பாட்டை வெளிப்படையாகக் கொண்டுள்ளனர்.

தெளிவான இடைச்செருகல்கள் நீக்கப்பட்டவுடன், இந்தப் பத்தியை ஓரளவு உண்மையானதாக ஏற்றுக்கொள்வதற்கு சில காரணங்கள் என்ன? பெரும்பாலான அறிஞர்கள் பகுதி நம்பகத்தன்மையை ஏற்க வழிவகுத்த மிக முக்கியமான காரணம், பத்தியின் கணிசமான பகுதி ஜோசிஃபஸின் வழக்கமான மொழி மற்றும் பாணியை பிரதிபலிக்கிறது. மேலும், தெளிவான எழுத்து இடைச்செருகல்கள் அகற்றப்படும்போது, மீதமுள்ள மையப்பகுதி ஒத்திசைவாகவும் நன்றாக வருகிறது.

இயேசுவைப் பற்றிய இந்த குறிப்பின் கணிசமான அளவு ஜோசிஃபஸின் சிறப்பியல்பு என்று பெரும்பான்மையான அறிஞர்களால் கருதப்படுகிறது, மேலும் சில சொற்றொடர்கள் மட்டுமே வெளிப்படையாக கிறிஸ்தவர்களைக் குறிப்பிடுகிறது. மேலும், ஜோசிஃபஸின் பல சொற்றொடர்கள் ஆரம்பகால கிறிஸ்தவ இலக்கியங்களில் இல்லை, மேலும் கிறிஸ்தவர்கள் பயன்படுத்தாத சொற்றொடர்கள் அல்லது சொற்கள் உள்ளன. எந்த ஒரு கிறிஸ்தவ எழுத்தாளரும் தவறு செய்திருப்பார் என்று ஒரு சொற்றொடர் உள்ளது (“அவர் பல யூதர்கள் மற்றும் பல புறஜாதி வம்சாவளியினர் மத்தியில் ஒரு கூட்ட பின்தொடர்வோரைப் பெற்றார்”).

ஜோசிஃபஸின் எழுத்துக்களில் இயேசுவைப் பற்றிய மற்ற குறிப்பைக் குறிப்பிடுவதை கவுவின் புறக்கணிப்பது சுவாரஸ்யமானது—கிட்டத்தட்ட எல்லா அறிஞர்களும் அதன் நம்பகத்தன்மையை கிட்டத்தட்ட முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள்:

ஆனால், நாங்கள் சொன்னபடி, உயர் குருத்துவத்தைப் பெற்ற இளைய அனனஸ், ஒரு துணிச்சலான சுபாவமும் விதிவிலக்கான தைரியமும் கொண்டவர்; அவர் சதுசேயர்களின் கூட்டத்தைப் பின்பற்றினார், அவர்கள் எல்லா யூதர்களுக்கும் மேலாக நியாயந்தீர்ப்பதில் கடுமையானவர்கள், நாம் ஏற்கனவே காட்டியபடி. அனனஸ் அத்தகைய மனநிலையில் இருந்ததால், பெதஸ்து இறந்துவிட்டதால், அல்பினஸ் இன்னும் சாலையில் இருந்ததால், தனக்கு இப்போது ஒரு நல்ல வாய்ப்பு இருப்பதாக அவர் நினைத்தார். ஆகவே, அவர் நீதிபதிகள் குழுவைக் கூட்டி, கிறிஸ்து என்று அழைக்கப்பட்ட இயேசுவின் சகோதரர், அவருடைய பெயர் யாக்கோபுவைக் கொண்டுவந்தார், மேலும் சிலருடன் சேர்ந்து, அவர்கள் நியாயப்பிரமாணத்தை மீறுபவர்கள் என்று குற்றம் சாட்டி, அவர்களைக் கல்லெறிவதற்கு ஒப்படைத்தார்.

பின்வரும் காரணங்களுக்காக பெரும்பாலான அறிஞர்கள் இதை ஒரு உண்மையான பத்தியாக கருதுகின்றனர்:

1. இந்த பத்திக்கு எதிராக எந்த உரை ஆதாரமும் இல்லை. யூதர்களின் பழமைச்சின்னங்களின் ஒவ்வொரு கையெழுத்துப் பிரதியிலும் இது காணப்படுகிறது. இது, தற்செயலாக, மேற்கூறிய பத்திக்கும் பொருந்தும்.

2. கிறிஸ்தவம் அல்லாத சொற்களின் குறிப்பிட்ட பயன்பாடு உள்ளது. உதாரணமாக, யாக்கோபுவை “இயேசுவின் சகோதரர்” என்று குறிப்பிடுவது, அவரை “கர்த்தருடைய சகோதரர்” என்று அழைக்கும் கிறிஸ்தவ நடைமுறைக்கு முரணானது. எனவே இந்த பத்தியானது புதிய ஏற்பாட்டுடன் அல்லது பழமையான கிறிஸ்தவ பயன்பாட்டுடன் பொருந்தவில்லை.

3. பத்தியின் வலியுறுத்தல் இயேசுவையோ அல்லது யாக்கோபுவையோ கூட அல்ல, ஆனால் பிரதான ஆசாரியனாகிய அன்னாஸ் மீதாகும். இயேசுவுக்கோ அல்லது யாக்கோபுக்கோ எந்தப் புகழும் இல்லை.

4. ஒரு கிறிஸ்தவ இடைச்செருகுகிறவரிடமிருந்து எதிர்பார்க்கப்படுகிறது போல, இந்த பத்தியோ அல்லது வேறே பெரிய பத்தியோ இயேசுவை யோவான் ஸ்நானகனுடன் இணைக்கவில்லை.

கவுவின் தொடர்ந்து வாதிடுகிறார்:

ரோம வரலாற்றாசிரியரான டாசிட்டஸின் “ஆனல்ஸ்” இல், “கிறிஸ்டஸ்” கிறிஸ்தவர்கள் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு கட்சியின் நிறுவனர் என்று பேசும் மற்றொரு சிறிய பகுதி உள்ளது—”தங்கள் குற்றங்களுக்காக வெறுக்கப்பட்ட ஜனங்கள்”. ரோம் நகரம் எரிப்பு பற்றிய டாசிட்டஸின் குறிப்பில் இந்த வார்த்தைகள் உள்ளன. இந்த பத்திக்கான ஆதாரம் ஜோசிஃபஸில் உள்ள பத்தியை விட மிகவும் வலுவானது அல்ல. பதினைந்தாம் நூற்றாண்டுக்கு முன் எந்த எழுத்தாளராலும் மேற்கோள் காட்டப்படவில்லை; அது மேற்கோள் காட்டப்பட்டபோது, உலகில் “ஆனல்ஸ்ஸின்” ஒரே ஒரு நகல் மட்டுமே இருந்தது; அந்த நகல் எட்டாம் நூற்றாண்டில் எடுக்கப்பட்டதாகக் கருதப்படுகிறது—டாசிட்டஸ் இறந்து அறுநூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு. “ஆனல்ஸ்” கி.பி. 115 மற்றும் 117 க்கு இடையில், இயேசுவின் காலத்திற்கு கிட்டத்தட்ட ஒரு நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு வெளியிடப்பட்டது—எனவே பத்தியில், உண்மையானதாக இருந்தாலும், இயேசுவைப் பற்றி எதையும் நிரூபிக்க முடியாது.

இது வெறுமனே புகுறிப்பைத் தவறவிடுவது ஆகும். இயேசுவின் இருப்பு முதல் நூற்றாண்டு பாலஸ்தீனத்தில் எதிர்க்கப்படவில்லை, மேலும் டாசிட்டஸ் மற்றும் பிறரால் இயேசுவைப் பற்றிய எதிர்மறையான குறிப்புகள் குறைந்த பட்சம் இயேசு முதல் நூற்றாண்டில் உண்மையான, முக்கிய நபராக இருந்ததாக அறியப்பட்டதற்கான சக்திவாய்ந்த ஆதாரங்களை வழங்குகிறது. இந்த எதிர்மறை வர்ணனையாளர்கள் ஏன் அவருடைய இருப்பை மறுக்கவில்லை? அவர்கள் எங்கிருந்து தகவல்களைப் பெற்றனர்? மேலும், கவனமாக விசாரிப்பது டாசிட்டஸின் மிகவும் பிரபலமான பண்புகளில் ஒன்றாகும். ஒரு வரலாற்றாசிரியர் என்ற முறையில் அவரது நம்பகத்தன்மை, எந்த மூலத்திலிருந்தும் விமர்சனமின்றி தகவல்களைப் பெற்று வாங்கியதற்கு எதிராகப் போராடுகிறது. டாசிட்டஸ் தனது தகவலை கிறிஸ்தவர்களிடமிருந்து பெற்றார் என்பது குறிப்பின் எதிர்மறை தொனியால் நிரூபணமானது.

டாசிட்டஸ் தனக்குப் பிடிக்காதவர்கள் சொன்னதைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்ல முனைந்திருப்பாரா? எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவர் கிறிஸ்தவர்களைப் போலவே வெறுக்கப்பட்ட யூதர்களின் வரலாறு மற்றும் நம்பிக்கைகளைப் பற்றி புகாரளிக்கும் போது, யூதர்களின் “சொந்த பார்வை” அல்லது “யூத அறிவிப்பாளர்கள்” குறித்து ஆலோசிக்க டாசிட்டஸ் விரும்பவில்லை என்பது அவரது இகழ்ச்சியுரை விளக்கங்களிலிருந்து தெளிவாகத் தெரிகிறது.

தால்மூத் மற்றும் லூசியன், ப்ளினி, சியுடோனியஸ், டாசிட்டஸ் மற்றும் தாலஸ் ஆகியோரின் எழுத்துக்களில் காணப்படுவது உட்பட, இயேசுவைப் பற்றிய பிற ஆரம்பகால மதச்சார்பற்ற குறிப்புகளைப் பற்றி காவின் குறிப்பிடவில்லை. ஆனால் இயேசுவைப் பற்றிய முதல் அல்லது இரண்டாம் நூற்றாண்டின் மதச்சார்பற்ற குறிப்புகளை நாம் கருதாவிட்டாலும் கூட, அவருடைய இருப்புக்கான மிகவும் பலம்வாய்ந்த நிகழ்வு நம்மிடம் இருக்கும். ஏன்? இயேசுவைப் பின்பற்றுபவர்கள் ஒரு புராண இயேசுவை உருவாக்கி, அவரை மேசியாவுக்கான அதிகாரம் என்று கூறும் ஒருவராக சித்தரிக்கும் முயற்சியில் அவருக்கு குணகரமான காரியங்களைச் சொல்ல முடிவு செய்திருந்தால், பல சிக்கல்கள் எழும். முதலில், அவர்கள் அதை முற்றிலும் தவறான வழியில் செய்ததாகத் தெரிகிறது. ஒரு புதிய மதத்தைத் தொடங்குவதே அவர்களின் குறிக்கோளாக இருந்திருந்தால், அவர்கள் யாரை நம்ப வைக்க விரும்புகிறாரோ அவர்களின் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு ஏற்ப அதை உருவாக்குவது நல்லது. ஒரு மேசியாவின் யூத கருத்து ஒரு சிறந்த இராணுவத் தலைவர், அவர் அவர்களின் ரோம அடக்குமுறையாளர்களுக்கு எதிரான வெற்றியை வழிநடத்துவார். இரண்டாவதாக, சீடர்கள் தாங்கள் பிரகடனப்படுத்துவதை உண்மையாக நம்பினர் என்று நவீன புலமைத்துவம் ஒருமனதாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டது (மற்ற காரணங்களுக்கிடையில், தங்கள் காரணத்தை கைவிடாமல், கொடூரமான மரணங்களை அனுபவிக்க அவர்கள் தயாராக இருந்தனர்). மூன்றாவதாக, உயிர்த்தெழுதலைத் தொடர்ந்து ஆரம்பகால கிறிஸ்தவப் பிரகடனம் எருசலேமில் (இயேசுவின் பொது ஊழியத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது) என்பதால், புனையப்படுவதற்குக் கிடைக்கும் பொருளின் அடிப்படையில் அவை ஓரளவு மட்டுப்படுத்தப்பட்டன. இயேசுவின் இருப்பு ஒரு கட்டுக்கதையாக இருந்திருந்தால், அவர்கள் தங்களால் முடிந்தவரை ரோமில் அல்லது வேறு இடங்களில் பிரசங்கம் செய்திருப்பார்கள்.

மேலும், சிலுவையில் அறையப்பட்டதைத் தொடர்ந்து சீடர்கள் எதிர்கொள்ளும் சூழ்நிலையைக் கவனியுங்கள். அவர்களின் தலைவர் இறந்துவிட்டார். மேலும் யூதர்கள் பாரம்பரியமாக தாழ்ந்த நிலையில் வந்து இறக்கும், ஒரு மேசியாவில் அவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டிருக்கவில்லை. உண்மையில், மரணத்திற்குப் பிந்தைய வாழ்க்கையைப் பற்றிய மரபுவழி யூத நம்பிக்கைகள், உலக முடிவில் பொது உயிர்த்தெழுதலுக்கு முன், இறந்தவர்களிடமிருந்து மகிமை மற்றும் அழியாமைக்கு உடல் ரீதியாக எழுவதைத் தடுக்கின்றன. மேசியாவின் உயிர்த்தெழுதல் பற்றிய தீர்க்கதரிசனங்கள் தொடர்பான யூத மத ரபீக்களின் விளக்கம் என்னவென்றால், அவர் மற்ற இறந்த பரிசுத்தவான்களுடன் காலத்தின் முடிவில் மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பப்படுவார் என்பதாகும். முக்கியமாக யூத மனநிலையைப் பொறுத்தவரை, சீடர்களுக்கு உடல் ரீதியான உயிர்த்தெழுதலுக்குத் தேவையான மனநிலை இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. அதனால்தான், யோவான் தனது குறிப்பில் சாட்சியமளிக்கிறார் (யோவான் 20:9), வெறுமையான கல்லறை கண்டுபிடிக்கப்பட்டதும், “இயேசு மரித்தோரிலிருந்து எழுந்திருக்கவேண்டும் என்கிற வேதவாக்கியத்தை அவர்கள் இன்னும் அறியாதிருந்தார்கள்.” சீடர்கள் ஒரு இலட்சியத்தை புனையுபவர்களாக இருந்திருந்தால், அவர்கள் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஒரு ஆவிக்குரிய உயிர்த்தெழுதலை முன்வைத்திருப்பார்கள், ஏனென்றால் சரீரம் மற்றும் சரீர உயிர்த்தெழுதல் ஒரு சடலத்தின் இருப்புடன் இடைவிடாமல் வெளிப்படுத்தப்பட்டிருக்கும். அதற்கு பதிலாக, அவர்கள் உண்மையான சரீரம் சரீரத்தின் உயிர்த்தெழுதலைப் பற்றி பேசினர், இது பொய்யானால், சரீரம் எப்போதாவது கண்டறியப்பட்டிருந்தால், அது மிகப்பெரிய ஆபத்தை எடுத்திருக்கும். மாறாக, அவர்கள் உயிர்த்தெழுதலை நம்பினர், ஏனென்றால் அவர்கள் அதை தாங்களாகவே கண்டார்கள். அன்றைய மதத் தலைவர்கள் கிறிஸ்தவத்தை ஒடுக்குவதைத் தவிர வேறு எதையும் விரும்பவில்லை.

இயேசுவின் சீடர்கள் ஒரு கட்டுக்கதையை இட்டுக்கட்டியிருக்க வாய்ப்பில்லை என்பதற்கான கடைசிக் காரணம், இயேசு சிலுவையில் அறையப்பட்டு இறந்தார் என்பது பற்றியது ஆகும். யூதச் நியாயப்பிரமாணத்தின்படி, இயேசுவை சிலுவை மரத்தில் அறைந்ததன் மூலம், அவர் உண்மையில் தேவனால் சபிக்கப்பட்ட மனிதராகக் காட்டினார் (உபாகமம் 21:23). சிலுவையில் அறையப்பட்டது சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஆரம்பகால திருச்சபையின் மனநிலைக்கு ஒரு பேரழிவாக இருந்தது, ஏனெனில் இது பரிசேயர்களும் யூத சபையும் சரியானது என்று திறம்பட காட்டியது, மேலும் சீடர்கள் தங்கள் வீடுகளையும் குடும்பங்களையும் உடைமைகளையும் விட்டுவிட்டு தேவனால் சபிக்கப்பட்ட ஒரு மதவெறியர், ஒரு மனிதனைப் பின்பற்றினர்.

இன்ஃபிடல் என்றால் என்ன? – தவறான கூற்றுக்கள்

கவுவின் கருத்துப்படி:

ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் பல சுவிசேஷப் புஸ்தகங்கள் புழக்கத்தில் இருந்தன, அவற்றில் ஏராளமானவை போலியானவை. இவற்றில் “பவுலின் நற்செய்தி”, “பர்த்தொலொமேயுவின் நற்செய்தி”, “யூதாஸ் ஸ்காரியோத்தின் நற்செய்தி”, “எகிப்தியர்களின் நற்செய்தி”, “பேதுருவின் நற்செய்தி அல்லது நினைவுகள்”, “ஆரக்கிள்ஸ் அல்லது கிறிஸ்துவின் கூற்றுகள்” “மற்றும் பல புனிதமான படைப்புகள், அவற்றின் தொகுப்பு “தி அபோக்ரிபல் நியூ டெஸ்டமென்ட்” இல் இன்னும் கூடுதலாக வாசிக்கப்படலாம். தெளிவற்ற மனிதர்கள் நற்செய்திகளை எழுதி, முக்கிய கிறிஸ்தவ கதாபாத்திரங்களின் பெயர்களை முக்கியத்துவமாகத் தோற்றமளிக்க அவற்றுடன் இணைத்தனர். படைப்புகள் போலியானவை. அப்போஸ்தலர்களின் பெயர்களிலும், கிறிஸ்துவின் பெயரிலும் கூட, நம்பிக்கையின் மகிமைக்காக ஏமாற்றுவதும் பொய் சொல்வதும் ஒரு நல்லொழுக்கம் என்று மிகப்பெரிய கிறிஸ்தவ ஆசிரியர்கள் கற்பித்தார்கள். நிலையான கிறிஸ்தவ வரலாற்றாசிரியரான டீன் மில்மன் கூறுகிறார்: “பக்தியான மோசடி ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டு மற்றும் உறுதியளிக்கப்பட்டது.” ரெவ். டாக்டர். கில்ஸ் எழுதுகிறார்: “ஏராளமான புத்தகங்கள் பின்னர் ஏமாற்றுவதற்காக எழுதப்பட்டவை என்பதில் சந்தேகமில்லை.” பேராசிரியர் ராபர்ட்சன் ஸ்மித் கூறுகிறார்: “அங்கே ஏராளமான போலியான திரளான கூட்டம் இருந்தது. கட்சிக் கருத்துக்களுக்கு ஏற்ப உருவாக்கப்பட்ட இலக்கியம்.” தேவாலயம் போலி மத எழுத்துக்களால் நிரம்பி வழிந்தது. இந்த திரளான இலக்கியத்திலிருந்து, நமது சுவிசேஷங்கள் ஆசாரியர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டன மற்றும் தேவனுடைய ஏவப்பட்ட வார்த்தை என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இந்த நற்செய்திகளும் போலியானவையா? அவைகள் இல்லை என்பதற்கு எந்த உறுதியும் இல்லை. ஆனால் நான் கேட்கிறேன்: கிறிஸ்து ஒரு வரலாற்றுப் பாத்திரம் என்றால், அவரது இருப்பை நிரூபிக்க ஏன் போலி ஆவணங்கள் தேவை? உண்மையில் வாழ்ந்ததாக அறியப்பட்ட எந்த ஒரு நபரின் இருப்பை நிரூபிக்கும் போலி ஆவணங்களை யாராவது எப்போதாவது நினைத்தார்களா? ஆரம்பகால கிறிஸ்தவ போலிகள் கிறிஸ்தவ காரணத்தின் பலவீனத்திற்கு மிகப்பெரிய சான்றாகும்.

முதல் நூற்றாண்டு திருச்சபையில் இருந்த பேதுரு, தோமா மற்றும் மகதலேனா மரியாள் போன்ற முக்கியமான நபர்களுக்கு நாஸ்டிக்ஸ் அவர்களின் “சுவிசேஷங்களை” காரணம் காட்டுவதால், ஆரம்பகால திருச்சபை உண்மையாகவே இருந்தது என்பதற்கு சரியான நபர்களுக்கு உள்ள ஆவணங்கள், இது முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் என்று ஒருவர் நினைக்கலாம். மாற்கு, லூக்கா போன்ற இரண்டாம் தர மக்களுக்கு நற்செய்திகளை ஏன் கூற வேண்டும்? எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, மாற்கு பேதுருவிடமிருந்து தனது பெரும்பாலான தகவல்களைப் பெறுகிறார் என்பதை ஆரம்பகால திருச்சபை உடனடியாக உறுதிப்படுத்துகிறது, எனவே நம்பகத்தன்மையைப் பற்றியது என்றால் அதை பீட்டருக்கு ஏன் கூறக்கூடாது? கட்டுரையில் இவை பற்றி எதுவும் குறிப்பிடப்படவில்லை. மேலும், நாஸ்டிக் சுவிசேஷங்கள் இயேசுவின் இருப்பை நிரூபிக்க எழுதப்படவில்லை. இணையத்தள இன்ஃபிடல்கள் ஞானவாதத்தின் பின்னணியைப் பற்றிய புரிதலையோ அல்லது பாராட்டுதலையோ அல்லது ஆவணங்கள் பரப்பப்படுவதற்குப் பின்னால் உள்ள தொடர்புடைய நிகழ்ச்சி நிரலையோ முற்றிலும் காண்பிக்கவில்லை. நான்கு நியமன நற்செய்திகளின் படைப்புரிமை தொடர்பாக ஆரம்பகால திருச்சபையில் உண்மையில் எந்த விவாதமும் இல்லை. ஆரம்பகால திருச்சபை வரலாற்றை நன்கு அறிந்த எவருக்கும், இந்த விவாதம் நம்பத்தகுந்ததாக இல்லை.

இன்ஃபிடல் என்றால் என்ன? – புற மதங்களின் “நகல்” திருட்டு

இணையதள இன்ஃபிடெல்ஸ் இணையதளத்தில் அடிக்கடி வெளிவரும் ஒரு கூற்று, கிறிஸ்தவம் என்பது பல்வேறு புற மதங்கள் மற்றும் புராணங்களின் தழுவல் என்ற குற்றச்சாட்டாகும், இது நீண்ட காலமாக பெரும்பான்மையான வேதப்பண்டிதர்களால் நிராகரிக்கப்பட்டது. இந்தக் குற்றச்சாட்டைப் பார்க்கும்போது, பாலஸ்தீனிய கலாச்சாரத்தில் வேரூன்றிய நேர்மையான, ஏகத்துவ யூதர்கள், புறமத “இரகசிய மதங்களிலிருந்து” பெற்று, அதன்பின், அவர்கள் சதி செய்து தாங்கள் அறிந்ததை வெளிப்படையாகப் பிரகடனம் செய்து மரணம் வரை சென்றிருப்பார்கள் என்பது அர்த்தமற்றது.

ஆயினும்கூட, யாக்கோபு இன்னும் கிறிஸ்துவின் கன்னி பிறப்பு மற்றும் குழந்தை பருவ இரகசியங்களில் (The Virgin Birth and Childhood Mysteries of Christ) எழுதுகிறார்:

காலம் செல்லச் செல்ல தேவனுடைய ராஜ்யம் தாமதமாகி வருவதை காண முடிந்தது. ஹெலனிஸ்டு யூதர்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறுவதைக் கருத்தில் கொண்ட கிரேக்க புறமதத்தவர்கள் மத்தியில், இந்த தாமதம் பதில்களை விட அதிகமான கேள்விகளை எழுப்பியது. கூடுதலாக, கிறிஸ்தவம் மதம் மாறியவர்களை ஈர்த்து, இறுதியில் செழிக்க வேண்டிய கிரேக்க புறமதத்தவர்கள், எந்தவொரு புதிய இரட்சகரையும், அவர்கள் வாக்களிக்கக்கூடிய பரலோக வெகுமதிகளையும் இயல்பாகவே சந்தேகப்பட்டனர். இந்த கிரேக்கர்கள் டஜன் கணக்கான இரகசிய வழிபாட்டு முறைகள் மற்றும் கடவுள்களில் இருந்து தேர்வு செய்ய வேண்டியிருந்தது, அவை ஒவ்வொன்றும் பரலோகத்திற்குப் பிந்தைய வாழ்க்கையில் செல்வத்தையும் நித்திய பேரின்பத்தையும் உறுதியளிக்கின்றன. இந்த கிரேக்கர்களுக்கு கொடுக்க இயேசு சிறிதும் இல்லை. அவர், எல்லா குறிப்புகளிலும், ஒரு மரணமான யூத மேசியாவாக இருந்தார், ஆபிரகாமின் குமாரர்களிடம் மட்டுமே பேசினார், மேலும் அவர் தேர்ந்தெடுத்த மக்களுக்காக ஒரு புதிய எருசலேமைக் கட்டும் கர்த்தரின் வழியைத் ஆயத்தமாக்கும்படி அவர்களிடம் சொன்னார். முதல் நூற்றாண்டின் இடை முதல் பிற்பகுதி வரை (மத்தேயு, லூக்கா மற்றும் யோவான் ஆகியோரின் நற்செய்திகளுக்கு முன்) மார்கன் இயேசுவைப் பின்பற்றுபவர்களுக்குத் தெரிந்தவர், காலத்தால் மதிக்கப்பட்ட தார்மீக-இரட்சகர்களான டியோனிசஸ் அல்லது ஹெராக்கிள்ஸின் பண்புகளில் எதையும் பகிர்ந்து கொள்ளவில்லை. பிற்காலத்தில் இயேசுவின் கன்னிப் பிறப்பு என்பது ஹெலனிஸ்டு உலகின் புறமதத்தவர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட வேண்டுமென்றால், அவருடைய பண்பு அவசியமாக இருந்தது.

ஆனால், டியோனிசஸைப் பற்றிய இரண்டு பிறப்புக் குறிப்புகளும் கன்னிப் பிறப்பைப் பரிந்துரைக்கவில்லை. ஒரு புராணத்தின் படி, டியோனிசஸ் என்பது ஜீயஸ் மற்றும் பெர்செபோனின் தயாரிப்பு ஆகும். ஹேரா மிகவும் பொறாமைப்படுகிறாள், மேலும் குழந்தையை கொல்ல டைட்டன்களை அனுப்பி அவனை அழிக்க முயற்சிக்கிறாள். ஜீயஸ் மீட்புக்கு வருகிறார், ஆனால் அது மிகவும் தாமதமானது. டைட்டன்கள் டயோனிசஸின் இருதயத்தைத் தவிர எல்லாவற்றையும் சாப்பிட்டனர். ஜீயஸ் இருதயத்தை எடுத்து செமலின் கருப்பையில் பொருத்துகிறார். இரண்டாவது புராணக்கதையில், ஜீயஸ், ஹெராவின் பொறாமைக்கு, செமலே என்ற மரணப் பெண்ணை கருவூட்டுகிறார். ஜீயஸிடம் தனது மகிமையை வெளிப்படுத்தும்படி செமலேவை ஹேரா சமாதானப்படுத்துகிறார், ஆனால் எந்த மனிதனும் தெய்வங்களைப் பார்த்து வாழ முடியாது. செமலே உடனடியாக எரிக்கப்படுகிறது. ஜீயஸ் பின்னர் கருவில் உள்ள டியோனிசஸை எடுத்து, அவர் பிறக்கும் வரை தனது சொந்த தொடையில் வைத்து தைக்கிறார். நாம் பார்க்கிறபடி, கன்னிப் பிறப்பு எதுவும் நடக்கவில்லை, ஆனால் டியோனிசஸ் இரண்டு முறை வயிற்றில் பிறந்ததால், மறுபிறப்பு பெற்ற தெய்வமாக மாறியதாகக் கூறப்படுகிறது.

ரிச்சர்ட் கேரியர் வேறொரு இடத்தில் நிகழ்வை உருவாக்குகிறார், “கிரீஸின் ஹோரஸ் முதலில் ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தார், பின்னர் இறந்தார், பின்னர் மூன்று நாட்கள் புதைக்கப்பட்டார், அதன் முடிவில் அவர் தீய கொள்கையான டைஃபோனை வென்றார், மேலும் என்றென்றுமாய் உயிர்த்தெழுந்தார்.” ஆனால் கேரியர் தவறு. ஹோரஸ் மற்றும் ஓசிரிஸின் கடைசி இணைப்பைக் கருத்தில் கொண்டால், ஹோரஸ் உயிர்த்தெழுப்பப்படுவதற்கு நாம் செய்யக்கூடிய ஒரே தொடர்பு. ஆனால் அத்தகைய கோட்பாட்டின் முரண்பாடுகள் நிறைந்தது, எகிப்தியர்களால் வெளிப்படையாக கவனிக்கப்பட்டது, பின்னர் அவர்கள் முரண்பாடுகளை சரிசெய்ய தங்கள் நம்பிக்கைகளை மாற்றியமைத்தனர். எகிப்தியக் கதையில், ஓசிரிஸ் போரில் செட் மூலம் துண்டிக்கப்படுகிறார் அல்லது மார்பில் முத்திரையிடப்பட்டு நைல் நதியில் மூழ்கடிக்கப்படுகிறார். ஓசிரிஸின் மரணத்திற்குப் பழிவாங்கும் ஒரு வாரிசைக் கருத்தரிக்க இசிஸ் ஓசிரிஸின் துண்டான உடலை மீண்டும் ஒன்றாகச் சேர்த்து, ஓசிரிஸை உயிர்ப்பிக்கிறார்.

புறமத தெய்வங்களைப் பற்றிய பிற தவறான தகவல்களாலும், கிறிஸ்தவர்கள் அவர்களிடமிருந்து “பெற்றார்கள்” என்ற குற்றச்சாட்டிலும் இன்ஃபிடல்களின் தளம் உள்ளது. அத்தகைய கூற்று சிறிதளவு சான்றுகளால் நிரூபிக்கப்பட வேண்டும் அல்லது ஆதரிக்கப்பட வேண்டும்.

இன்ஃபிடல் என்றால் என்ன? – முடிவுரை

இணையதள இன்ஃபிடெல்களின் இணையதளம் என்பது பழைய சதிசெய்யும் கோட்பாடுகள் மற்றும் அப்பட்டமான தவறான தகவல்கள் மற்றும் மிகைப்படுத்தல்களின் மறுதொகுப்பு ஆகும், இவை அனைத்தும் வேத அறிஞர்களின் ஒருமித்த கருத்துடன் நீண்ட காலமாக கைவிடப்பட்டுள்ளன. ஆயினும்கூட, இன்ஃபிடல்கள் கணிசமான அளவிலான இணையதள போக்குவரத்தை தொடர்ந்து ஈர்க்கிறார்கள். வரலாற்றில் காணப்படுகின்ற உண்மையானது சிறிதளவு உள்ளது, ஆனால் வரலாற்றாசிரியரின் பணியை சாத்தியமற்றதாக மாற்றும் சந்தேக நிலையும் உள்ளது. மேலும், ஆரம்பகால திருச்சபை பண்டைய புறமதங்களிலிருந்து பெற்றது மற்றும் இயேசு ஒருபோதும் இருந்ததில்லை என்ற ஆய்வறிக்கைக்கு எந்த ஆதாரங்களும் நம்பகமானவை இல்லை மற்றும் பிறவற்றை எவ்வாறு சரியாக விளக்குவது என்பது பற்றிய தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சந்தேகம் நிவர்தியாக்குவதற்கு போதிய ஆதாரங்கள் தேவைப்படுகிறது. இறுதியில், இணையதள இன்ஃபிடல்கள் இயேசு ஒருபோதும் வாழவில்லை என்ற அவர்களின் வாதத்தில் சரியாக இருந்தால், அது அவர் வாழ்ந்ததை விட கிறிஸ்தவத்தை மிகவும் நம்பமுடியாத நிகழ்வாக ஆக்குகிறது. சங்கீதக்காரன் சரியாக சாட்சியமளிப்பது போல், “தேவன் இல்லை என்று மதிகெட்டவன் தன் இருதயத்தில் சொல்லிக்கொள்ளுகிறான்” (சங்கீதம் 14:1).